-
1 alarm
-
2 odwoływać
odwoływać (-uję) < odwołać> (-am) beiseite rufen; spektakl, spotkanie absagen; zarzut widerrufen, zurücknehmen;odwoływać ze stanowiska abberufen;odwoływać alarm entwarnen;odwoływać zamówienie abbestellen;odwoływać się do czyichś uczuć an jemandes Gefühle appelieren;odwoływać się od decyzji JUR Widerspruch einlegen -
3 odwoływać
-
4 Entwarnung
См. также в других словарях:
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
odwoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odwoływaćłuję, odwoływaćłuje, odwoływaćany {{/stl 8}}– odwołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, odwoływaćam, odwoływaća, odwoływaćają, odwoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
